Reisblog Jeroen: Wat is het hier fantastisch!

13 december

Eindelijk was het dan zo ver, het moment waar Kris en ik zo ontzettend erg naar uit keken, dat al anderhalve maand een dagelijks terugkomend onderwerp was tijdens onze Whatsapp gesprekken, het moment waar ik mijn familie, vrienden en collega’s al zo’n 1000 keer over had verteld, ik ging naar Maleisië toe maar nog belangrijker ik ging naar Kristel toe!

Zondag avond om 22.00 vloog ik met Emirates naar Dubai toe Van de vlucht heb ik niet zo veel meegekregen want ik heb het grootste deel van de vlucht met mijn ogen dicht doorgebracht. Aangekomen op Dubai had ik een korte overstap en vloog ik verder naar Kuala Lumpur. Echter waren er op de luchthaven van Dubai een aantal technische storingen waardoor het vliegtuig stil moest staan op de landingsbaan. Na een uur wachten konden we eindelijk opstijgen. De vlucht verliep verder soepel en een uurtje later dan gepland landde ik op 14 december op Kuala Lumpur International Airport. De eerste vlucht naar Penang ging pas de volgende ochtend dus had ik een “kamer” geboekt in het Capsule hotel op het vliegveld. Het hotel is eigenlijk een grote hal met daarin een aantal zeecontainers die zijn opgedeeld in 8 slaapplaatsen. Je hebt dan een ruimte van 1 meter hoog, 1 meter breed, 3 meter diep met een matras erin. Dat alles dan voor de geweldige prijs van 11 hele euro's. Vanwege de jetlag heb ik niet geweldig geslapen maar het was wel erg fijn om hier even te kunnen chillen. De ochtend erop vloog ik naar Penang, een korte vlucht van ongeveer een uurtje. Aangekomen op Penang was het tijd mij te houden aan een gedetailleerde beschrijving  die ik van Kristel had gekregen. Een A4tje met daarin beschreven hoe bij haar appartement moest komen en wat te doen als ik daar eenmaal was, heel erg lief van haar natuurlijk! Belangrijkste op het lijstje was om haar te updaten over m’n progress met als kers op de taart een selfie in m'n zwembroek. Voor jullie gemak zal ik de selfie niet op deze blog uploaden. Die middag heb ik ik m'n koffer uitgepakt, bij het zwembad van het appartement gezeten en een beetje gechilld. Totdat om kwart voor 7 ineens de deurbel ging. Toen ik de deur open deed stond Kristel daar! JOEEHOEEEEE eindelijk zagen we elkaar weer, wat waren we blij!!

15 december – 18 december

De eerste 4 dagen van mijn vakantie in Maleisië moest Kristel gewoon naar haar stage, wat een lange dagen maakt ze! Ik daarentegen had alle tijd en heb dan ook elke dag tot zon 13.00 geslapen/in bed gelegen. Dit had natuurlijk wel de belangrijke reden dat ik dan uitgerust aan onze gezamenlijke vakantie kon beginnen, daarnaast kon ik natuurlijk niet alle leuke dingen zonder Kristel gaan doen. Gelukkig hoefde ik niet helemaal stil te zitten.  Overdag ben ik een keer naar het strand geweest, ben ik een dag naar een shopping mall geweest om te lunchen (onderweg ben ik nog verdwaald) en ben ik naar de bioscoop geweest.

In de avonden konden we ons eindelijk weer samen op onze favoriete bezigheid storten, ETEN! De eerste avond zijn we naar de Pasar Malam gegaan waar we heerlijk hebben gegeten met de collega’s van Kristel. Voor mij erg leuk om haar collega’s te leren kennen en gezichten te zien bij de namen die ik al zo vaak had gehoord. De dag erna hebben we heerlijk met zijn tweeën met een Tiger biertje op het strand bij Kristel voor de deur gegeten, mega romantisch. Op donderdag zijn we met de collega’s van het Double Tree Hotel in Georgetown steamboat gaan eten. Dit is een manier van eten waarbij er diverse soorten vlees/vis en groenten in een kokende pot soep word gedaan met een soort schoorsteen erop. Het was een erg gezellige avond en de steamboat smaakte ons goed! Vrijdag was Kristel haar laatste werkdagje voor onze gezamenlijke vakantie. Die avond hebben we in Batu Ferringhi in de food court gegeten, ook weer mega lekker allemaal. Zoals jullie tot nu toe kunnen lezen bestaan de meeste hoogtepunten hier, hoe verrassend ook, uit eten. Het is voor mij erg leuk om een groot deel van de gerechten die ik tijdens mijn eigen stage in Maleisië vaak at weer te proeven. Daarnaast blijft eten toch een van onze grootste hobby’s in het leven. Hoewel ik dit niet kan garanderen zal mijn best doen het in de rest van de blog toch ook over andere dingen dan eten hebben.

19 december – 21 december

Het was zaterdag en onze gezamenlijke vakantie nummer 1 kon beginnen. Dit weekend gingen we samen Penang ontdekken. Ondanks dat er genoeg te zien en doen was besloten we om toch nog even onze andere hobby te beoefenen, uitslapen. In de loop van de ochtend hebben we de bus naar Georgetown gepakt. Daar aangekomen hebben we eerst even een Carmel frappuccino gedronken en een cheesecakeje gegeten bij de Starbucks, een rode draad tijdens onze gezamenlijke vakantie die ik nog vaak zal noemen. Na deze overheerlijke pauze zijn we ons Guesthouse gaan zoeken: Wil House. Een klein koloniaal huisje met 3 slaapkamers voor gasten. We hadden een heerlijke ruime kamer met een hemelbed. Een erg leuk plekje om te overnachten, alleen de locatie was niet optimaal maar hier later meer over. De eerste dag zijn we zonder ons in te smeren Georgetown gaan verkennen. Wat een heerlijke rode gezichten/armen/schouders hadden we aan het eind van de dag. Gelukkig was er het hemelbed om ons op in te smeren. Leukste bezienswaardigheid in Georgetown is de streetart die door de Litouwse kunstenaar Ernest Zacharevic is geschilderd ter ere van de uitroeping van de stad tot World Heritage site door UNESCO. Met behulp van een kaart hebben we ze bijna allemaal kunnen vinden. Daarnaast zijn er vanwege het hoge percentage Chinezen dat in Georgetown woont een groot aantal tempels en gebedshuizen die wij bezocht hebben. Op deze dag zijn we met 2 groepen Aziaten op hun verzoek op de foto gegaan, een ander terugkerend thema deze dagen. Waarom er zo veel Aziaten zijn die met ons op de foto willen is nog niet helemaal duidelijk. Kris en ik denken zelf dat het komt omdat ze denken dat we modellen zijn. Aan het eind van de dag zijn we naar Fort Cornwallis gegaan. Naast een groot kanon van de VOC met de naam Jan Burghuis erop was er hier helaas niet heel veel te beleven. Die avond hebben we in een heel erg leuk tuintje van het China House gegeten, even een romantisch avondje met zijn tweeën. Toen we die nacht in Wil House gingen slapen kwamen we er dus achter dat we bij het boeken niet goed naar de locatie van het Guesthouse hadden gekeken. Deze stond namelijk naast een moskee die door de megafoons op de minaret om 5 uur in de ochtend hun eerste gebed gingen aankondigen. Na deze aankondiging gelukkig toch nog even onze ogen dicht gedaan in het hemelbed. Eenmaal wakker kwamen we tot de ontdekking dat er een mug op onze kamer had gezeten. Deze mug had helaas besloten Kristel net boven haar oog te prikken waardoor ze een Quasimodo-achtig gezicht kreeg, er zitten tussen de foto's ook wat exemplaren met zonnebril. Gelukkig was ze al gauw weer haar knappe zelf.

De volgende dag hebben we besloten de ultieme toeristen uit te hangen. We gingen namelijk met de Hop-on Hop-off bus rondrijden. Onze eerste stop die dag was de Starbucks. We moesten natuurlijk wel aan onze dagelijkse dosis frappuccino voldoen. Hierna zijn we op de bus gestapt en naar de Kek Lok Si Tempel gereden. Dit is het grootste boeddhistische tempel complex van Maleisië. Echt mega indrukwekkend om te zien en rond te lopen. Voor we de tempel ingingen hebben we nog even lunch gehaald: Char Kway Teow. Dit is het nationale gerecht van Penang en absoluut overheerlijk. Ik heb Kristel belooft dat ik in Nederland ga leren hoe ik het moet maken. Mochten er vrijwilligers zijn op wie ik dit uit mag proberen, aanmelden kan door middel van een reactie. Goed, genoeg weer over eten, terug naar de tempel. Op de top van de heuvel waar de tempel op staat staat een reusachtig koperen beeld van Kuan Yin, de godin van vergeving. Heel indrukwekkend. In de tempel zijn we ook achter onze dieren van de Chinese dieren riem gekomen. Ikzelf ben een ram, en Kristel is tot onze eigen hilariteit een kip. Ze zegt zelf dat het een haan is, dat klinkt beter. In de grote gebedshal van de tempel hebben we wishing ribbons opgehangen. 1 voor gezondheid van onze families (jullie zitten dus allemaal goed), 1 voor onze eeuwige liefde (Kris denk dat Max nu een beetje moet kotsen door onze klefheid) en 1 voor excellente academische resultaten (met als doel dat Kristel met een 10 van Hotelschool afstudeert). Kortom we hebben ons goed vermaakt in de tempel. Inmiddels was het toch al best laat geworden. We zijn met de Hop-on Hop-off bus de rest van het eiland over gereden en hebben wat gegeten in een van de shopping malls.

Maandag zijn we met de bus naar het National Park van Penang gereden waar we een hike door de jungle naar Monkey Beach hebben gedaan. Deze zware beproeving konden we natuurlijk niet op een lege maag doen dus hebben we een Char Kway Teow gegeten bij de ingang van het park. In plaats van de “normale” weg te nemen hebben wij als echte avonturiers het jungle pad genomen. Dit heeft een hoop muggenbulten, een kapotte slipper en de conclusie dat we toch wel aan onze conditie moeten werken voor we gaan reizen opgeleverd. Daarentegen was het wel geweldig om de stilte van de jungle te ervaren en hebben we veel apen gezien. Door ons avontuur hadden we niet erg veel tijd meer op Monkey Beach. We werden namelijk met de boot opgehaald om terug te gaan naar de ingang van het park waar we met de bus terug gingen. Voordat we dit deden hebben we uiteraard nog even een Char Kway Teowtje gegeten. We hadden best trek gekregen van de hike. Die avond zijn we op tijd gaan slapen want de volgende dag vlogen we naar Langkawi.

22 december – 27 december

Dinsdag vlogen we samen Naar Langkawi. Dit eiland is een stuk kleinschaliger en rustiger dan Penang. Al geldt dat niet voor het toerisme, wat hier juist floreert. Ons hotel lag in het plaatsje Kuah waar het dan gelukkig weer niet heel erg druk was. Aangekomen in het hotel kwamen we er achter dat we weer niet heel goed naar de locatie van het hotel hadden gekeken. Geen moskeeën dit keer, maar het hotel lag best uit de route. Het centrum van Kuah was ongeveer 20 minuten lopen. Om deze reden besloten we meteen een scootertje te huren voor de aankomende 2 dagen. Zo waren we iets mobieler en konden we mooi het eiland verkennen. Die middag zijn we Kuah en omgeving gaan verkennen. Gelukkig kwamen we al snel een Starbucks tegen, we hadden al een tijdje geen koffie meer gedronken. Daarna zijn we naar Eagle Square gereden. De adelaar is het symbool van Langkawi omdat deze hier veelvuldig voorkomen. In de buurt van Eagle Square hebben we wat geluncht. Vanwege de zeer onduidelijke menu kaart (is eigenlijk mijn excuus voor de enorme flater die nu volgt) probeerde ik daar een het gerecht Mee Keow Bami Bihun te bestellen. Dit is net zoiets als bij een Italiaan het gerecht Macaroni Spagetti Tagliatelli Tortelini te bestellen. Dit tot grote hilariteit van de lokale serveersters en Kristel die mij er tot op de dag van vandaag belachelijk om maakt. Het was sowieso een zeer vermakelijke lunch omdat de lokale serveersters dachten dat Kris en ik op honeymoon waren, en zij waren niet de enige op Langkawi. Deze vraag is ons tijdens de gezamenlijke vakantie nog wel een paar keer gesteld. Iets anders wat we geleerd hebben is dat Maleisië meisjes volgens oeroude traditie op zoek gaan naar een man die op hun vader lijkt. Vanaf dat moment ben ik mijn bril op een andere manier gaan dragen (zie foto). Lets hope it works. Die avond hebben we in Kuah wat gegeten en hebben we nog wat marktkraampjes afgestruind.

Onze eerste volle dag op Langkawi hebben we de oostkant van het eiland verkend met de scooter. Onze eerste stop was de Wat Koh Lucky Tempel. Hier is een gigantische Boeddha uit een rots gehouwen. Erg cool om te zien. Na een korte stop zijn we verder gereden naar Kilim. Dit is een rivier in het noord oosten van het eiland. Hier hebben we samen met een Nederlands gezin uit Amsterdam een Mangrovetour gedaan. Tijdens de tour zijn we langs het mangrove bos gereden en hebben we verschillende stops gemaakt. We zijn naar een Bat Cave geweest met, zoals de naam al doet vermoeden, vleermuizen. We zijn langs Eagle Rock gevaren waar we veel adelaars hebben gezien en we zijn naar de uitmonding van de rivier in zee gegaan waar we uitzicht hadden op het vaste land van Thailand. Daarnaast zijn we ook nog bij een floating fishfarm gestopt met als top attractie spugende vissen die Kris en ik Chinese vissen noemen naar de nare gewoonte van veel Chinezen om op straat te tuffen. Wanneer je een stukje brood op het randje van de kade plakte spuugden de vissen water omhoog. Op de een of andere manier kwam het telkens zo uit dat Kristel geraakt werd. Hier hebben we natuurlijk erg hard om gelachen maar wat nog grappiger is, was dat Kristel zelf een theorie heeft bedacht dat de vissen op de knapste mensen richten. Na deze Tour zijn we verder gereden naar de Durian Waterval waar we ook wat hebben gegeten. Dit is echt een super mooie waterval waar we wat hebben gezwommen, hebben gerelaxt en wat fotootjes hebben geschoten. Na de waterval hebben we een korte tussenstop gemaakt op Black Sand Beach en zijn we verder gereden naar Gunung Raya Mountain. We zijn op een alpen-achtig kronkelweggetje tussen de apen en koeien door de berg opgereden. Vooral onderweg hadden we prachtige uitzichten over het eiland. Onderweg hebben we ook nog 2 neushoornvogels gezien. Het was die dag enigszins bewolkt en de top van de berg lag in de wolken waardoor we hier niet heel veel konden zien. Wel weer leuk dat het op de top iets koeler was, dus konden we toch een beetje in de kerststemming komen. Na deze intensieve scootertocht zijn we teruggereden naar Kuah waar die avond Pasar Malam was. We hebben dus heerlijk over de markt gelopen en gegeten. We hebben daar een nieuwe verslaving gevonden: Popcorn Chicken. Heerlijke krokante stukjes kip, Kristel heeft het over niks anders meer. Eenmaal weer in het hotel zijn we snel naar bed gegaan, we waren reuze moe van deze drukke dag.

Donderdag hebben we de westkant van het eiland verkend. Omdat ons hotel in het oosten lag begon de dag met een lange scooter rit. De eerste stop was 7 Wells waterval. Dit is een aaneenschakeling van 7 poeltjes water met daartussenin natuurlijk gevormde glijbanen. Het was deze dag erg warm en we hebben hier dus eigenlijk de hele ochtend gerelaxt. Tegen de middag kwam er een groot Maleis gezin met kleine kinderen die zeer enthousiast van de glijbanen gebruik maakten. Enorm leuk om te zien wat voor een toevluchtsoord dit voor de lokale bevolking is. In de middag zijn we naar Scull Sandy Beach gereden waar we hebben gegeten, en op het strand hebben gelegen. Na het strand hebben we nog een laatste waterval bezocht. Verwend dat we inmiddels waren vonden we het hier niet top, het stonk er een beetje en het was te druk. Daarnaast zaten er enorme spinnen die Kristel de kriebels gaven. We zijn snel door gescooterd naar Pantai Cenang. Het meest toeristische plaatsje van Langkawi met een enorm strand. Gelukkig vonden we hier ook weer een Starbucks, want ja het was al weer even geleden. De rest van de middag hebben we op dit strand gelegen waarna we terug zijn gebaand naar Kuah. We moesten de scooter weer inleveren helaas. Kerstavond hebben we in Kuah Chinees gegeten, Kristel haar favoriete gerecht, sweet and sour pork. Vrees dat ik nog meer moet gaan leren koken. Het was alweer een gezellige avond al moesten we allebei wel toegeven dat we het kerstgevoel nog niet echt te pakken hadden.

Op eerste kerstdag hadden we een tour geboekt bij het hotel. We gingen snorkelen op Pulau Payar wat bekend staat om het heldere blauwe water en mooie snorkel locaties. Ondanks dat het zeer toeristisch was hebben we ons goed vermaakt. Er waren 2 stranden vanaf waar je kon snorkelen. In de ochtend zijn we gaan snorkelen op het 1e strand. We hebben veel vissen en mooi koraal gezien. Na de lunch zijn we naar het 2e strand gelopen. Hier waren een stuk minder mensen, wij hoopten hier dus meer en bijzonderdere vissen te zien. En jawel na een half uurtje snorkelen zwom er een haai voorbij, niet heel groot maar toch zo’n meter lang. Wat een kerstcadeau was dit en wat voelden wij ons speciaal, we waren vast de enige die een haai hadden gezien. Toen we trots over de pier terug liepen naar het 1e strand zagen we wat ophef in het water. Bleken hier ook gewoon haaien te zwemmen. Heel typisch maar ook grappig hoe wij dit weer hadden aangepakt. Hier toch ook nog maar even met de haaien gesnorkeld, blijft toch wel spannend. Het eind van de middag gingen we met de boot weer terug naar Langkawi. Na ons te hebben opgefrist in het hotel zijn we naar Pantai Cenang gegaan met de taxi waar we een leuk restaurantje gingen zoeken om onze kerstmaaltijd te nuttigen. Uiteindelijk vonden we een leuk plekje met een goed menu en lekkere kersthits op de achtergrond. We hebben een lekker flesje bubbels besteld en geproost op de kerst in Maleisië. We hebben echt heerlijk gegeten, kreeft met knoflook boter saus, kip met limoensaus en frietjes. Het voelde eindelijk als kerst! Om het af te maken hebben we als toetje een frappuccino gehaald bij de Starbucks. Die avond hebben we heerlijk mojitos gedronken op het strand en naar de verschillende vuurshows gekeken die er waren. Het was echt een geweldig avond en we lagen die avond dan ook laat in bed.

Vanwege de vele activiteiten die we hadden gedaan besloten we van 2e kerstdag een chill dagje te maken en lekker uit te slapen. Eind van de ochtend zijn we naar Pantai Cenang gereden waar we de dag begonnen met, jullie raden het vast al, caramel frappuccino van de Starbucks. Die dag hebben we heerlijk op 2 bedjes op het strand gelegen en helemaal ontspannen. Die avond hebben we op verzoek van Kristel, die hier na twee maanden toch wel weer zin in had, pizza gegeten. Daarmee kwam aan ons geweldige tripje naar Langkawi een einde. De volgende dage vlogen we terug naar Penang.

27 december

We zijn weer terug in Penang. Ik ben hier nu twee weken en heb nog een volle week in Maleisië te gaan. Maar wat is het fantastisch geweest tot nu toe en wat zijn we aan het genieten, van elkaar en van het land. Deze dagen moet Kristel weer even naar haar stage. Woensdag avond vliegen we naar Kuala Lumpur, onze gezamenlijke vakantie nummer 2, WIEHOEEEEW, we hebben er zin in. Des te meer omdat Tiny, Trudy en Max ook in Kuala Lumpur zullen zijn. Over de avonturen in Kuala Lumpur gaat Kristel jullie in een volgend verhaaltje weer vertellen. Voor nu gaan we nog even genieten!