Vandaag precies 1 maand geleden vertrok ik naar Maleisië!

25 november 2015 - Tanjung Bungah, Maleisië

16 november – 19 november

Tot nu toe krijg ik het voor elkaar om elke dag voor mijn wekker wakker te worden. Soms is het maar 5 minuten. Maar ik heb het gevoel dat ik ergens dan bang ben om mij te verslapen en ik daardoor in de ochtend ‘onbewust’ alert ben. Ach who cares, ik slaap verder goed! Alleen jammer dat ik in het weekend nu ook al rond half 8 wakker word. Moet dan echt denken aan hoe vervelend het altijd was als Jeroen in het weekend al om 7u klaar wakker was en ik nog heel graag wilde slapen. Dan ging hij altijd een film kijken..  Nu we het toch over films hebben, ik ben erachter gekomen dat Maleisië ook helemaal geen netflix heeft dus ook al heb ik straks internet, kan het nog steeds niet. YEAH denken papa en mama, dan blijft ze sporten. Al kan ik wel uitzending gemist van NPO kijken.
Maandag avond heb ik dan ook in de wifi-ruimte de eerste aflevering van ‘Floortje naar het einde van de wereld’ gekeken. Het was weer een bijzondere aflevering.

Dinsdag stond de dag weer in het teken van ‘availability control’. We hebben wat tips gekregen van de Regional Revenue Manager gekregen maar we zijn goed op weg. Er waren meer vragen van onze kant dan van zijn kant. We gaan binnenkort beginnen met de pre-sell voor september tot en met december 2016. Deze maanden heb ik afgewerkt en nu ga ik met terugwerkende kracht tot de maand mei (hopelijk de opening!) door met de ‘pricing strategy’ aanleveren. Dinsdag avond ben ik weer gaan sporten. De kilo’s vliegen eraf (in mijn dromen),YEAHOE!

Ook ben ik bezig met het verzamelen van allemaal informatie van de concurrentie. Deze informatie heeft voornamelijk betrekking op F&B-, spa-, kids-, meeting-, en wedding faciliteiten. Dus alle prijzen, packages, promoties, folders, brochures etc. probeer ik op allerlei manieren te verzamelen. Ik ga namelijk binnenkort trouwen, zoek een hotel voor familie, heb heel erg behoefte aan een relax dagje in een spa en ik organiseer een evenement. Ze zullen mijn e-mailadres ondertussen wel herkennen… oepsie! Maar als straks de department managers komen, ontvangen zij van mij een folder met al deze informatie en kunnen zij beginnen met het opzetten van een strategie.

Tot nu toe worden we bijna elke dag opgehaald door Linda en ook weer door haar thuis gebracht. Het is namelijk onmogelijk om van ons appartement naar de pre-opening office te reizen. De bus stop namelijk alleen langs de grote weg. En als we moeten overstappen zouden we er ongeveer 1,5 uur over doen om op werk te komen. Maar woensdag kon ze ons helaas niet ophalen en afzetten waardoor we de taxi moesten pakken. Het ‘taxi-wereldje’ hier op Penang is erg ingewikkeld. Ze zetten je vaak af maar zeuren wel continu dat ze te weinig verdienen. Ja raar hè… niemand wil meer met je mee als je telkens een extra rondje rijdt. Gelukkig bestaat er een application: ‘my teksi’ en dat is eigenlijk de beste manier om aan een taxi te komen. Je rit staat dan geregistreerd dus je kan ook niet belazerd worden. Toch zijn taxi’s hier relatief gezien nog best duur. Dus we zijn erg blij dat Linda ons de mogelijkheid geeft om mee te rijden!
Ik heb woensdag avond weer even met Jeroen (tijdens zijn werk tijd, oei oei boef) en mama geskypt. Ben weer op de hoogte van alles.

Donderdag is onze nieuwe collega Tristan (Assistant Financial Controller) begonnen. Dus nu zijn we met 4 i.p.v. 3! Ik vind het erg gezellig dat hij erbij is gekomen. Hij is oorspronkelijk van Penang. Swee Ting en ik hopen dat hij ons af en toe ergens mee naar toe neemt zodat wij ook wat meer van het eiland gaan zien. Hij heeft beloofd om ons over 2 weken mee te nemen naar Kek Lok Si, de grootste boeddhistische tempel van Penang en zelfs van heel Maleisië. Ik ben benieuwd!

20 november - 22 november

Het is dan eindelijk zo ver… WE HEBBEN INTERNET! Vrijdag is het geïnstalleerd en ik heb dus ook de hele avond lekker op mijn bedje gelegen en een filmpje gekeken. Goed begin van het weekend. Op zaterdag hadden we een BBQ bij Linda thuis. Het was erg leuk om haar man en kinderen te leren kennen. Ook waren er meerdere expat gezinnen. Vooral Fransen, maar ook een Nederlands gezin. Toch wel bijzonder wat voor een leven deze mensen hebben. Al zeggen ze wel allemaal dat het maar voor een paar jaar is. Hierna zijn we nog even met Tristan (en 2 vrienden van hem) naar Georgetown gegaan. Hier hebben we ‘Lok Lok’ gegeten. Dit is een typisch Chinese manier van eten (zie foto). Er liggen wel honderd stokjes met eten eraan op tafel, denk aan octopus, garnalen, kokkels, vis, vlees, kip, groente, dumplings en noem maar op. Alles is rauw. Naast de tafel staat een grote pot met kokend water en het is dus de bedoeling dat je zelf de stokjes in het water steekt en ‘Lok Lok’ zegt (oké, niemand zegt het echt..). En achteraf betaal je dan voor het aantal ‘lege’ stokjes die op tafel liggen. We hebben met z’n 5e gegeten, waarvan 2 met grote trek, en in totaal 8 euro afgerekend. Vooral op dit soort plekken (ik zou er zonder local ook niet komen) kost het allemaal echt geen drol. Op zondag ben ik weer met Swee Ting naar Gurney Plaza geweest voor de boodschappen. We hebben weer 2 grote tassen mee naar huis genomen. Daarna ben ik gaan sporten en natuurlijk de vaste prik op zondag; een avondje skypen. Dit keer met Max en ja jullie raden het al.. ook met Jeroen!

23 november - 25 november

Op maandag is er weer een collega bijgekomen. Haar naam is Grace en zij is de marketing communications manager. Je merkt dat iedereen wel moet wennen aan het kantoor en het feit dat er heel weinig informatie beschikbaar is en toch moet gaan starten. Ik zal de komende tijd steeds meer met Grace gaan samen werken omdat zij ook deel uitmaakt van het commerciële team. Ik vind het erg motiverend om te zien dat er steeds meer verantwoordelijkheden bij komen die een bijdrage leveren aan de opening. En het wordt ook steeds gezelliger op kantoor! Nu al met 5 man!

Grace heeft Swee Ting en mij meegenomen naar de Pasar Malam Tanjung Bungah. Die is elke dinsdagavond. Ik vond het echt super leuk om te zien. Zo veel verschillende gerechten. Grace komt ook van Penang dus ze heeft meerdere gerechten besteld zodat ik alles van Penang kon proeven. En zelfs dan heb je nog geen 20% van al het eten dat verkrijgbaar is op de markt. We hebben gefrituurde paddenstoelen gegeten, Murtabak, Curry Laksa, Char Kuey Teow. Ook kan je er heel goedkoop fruit, groente, kleding etc kopen.

Op kantoor blijft het druk. Ik heb ondertussen al wat taken afgerond en er blijven er ook genoeg bij komen. Veel afwisseling dus! Ik heb het heel erg naar mijn zin hier en ga me steeds meer 'thuis' voelen op dit prachtige eiland. 

Foto’s

4 Reacties

  1. A&T:
    25 november 2015
    Je wordt al een echte Maleis. En dan te bedenken dat je de eerste 16 jaar van je leven allen maar tomaten en komkommer hebt gegeten. Fijn dat er meer collega's komen, en dat het locals zijn , dat zijn de beste gidsen. nog ff en dat is Koks er ook, nou ik denk dat het water hem al in de mond loopt bij al deze verhalen. Dit weekend maar weer eens Aziatisch koken dan lijk je minder ver weg haha
  2. A&T:
    26 november 2015
    Leuke verhalen en dito foto's. Kun je al met stokjes eten of alleen als het het 'tok-tok'-stijl al aan zo'n prikker zit? We hebben ook zin om naar Penang te komen en geen betere voorbereiding dan met deze 'stage-verslagen' Keep up the writing!
  3. Oom Chiel:
    30 november 2015
    Mooi Kristel om dit mee te maken, wanneer mogen we maleisisch komen eten met jens sem en pelle? Genieten blijven, ook van die boedhistische sferen. Leuk om je belevenissen te lezen.....
  4. Oma Ank:
    5 december 2015
    Wat een heerlijk verhaal weer. Als ik dit voor de zoveelste keer opnieuw lees zie ik wel dat je al je organisatie talenten moet aanspreken. En dat zijn er nogal wat. Je doet een schat aan ervaringen op en de Hotelschool kan trots zijn op haar leerling. En ik op mijn kleindochter. Keep going grandchild!